Dutch: Declaration on the 131st anniversary of the birth of Chairman Mao Tse-tung and the 2nd anniversary of the ICL

We publish this unofficial Dutch translation of the ICL Declaration on the 131st Anniversary of the birth of Chairman Mao Tse-tung and the 2nd anniversary of the International Communist League.

Verklaring over de 131e verjaardag van de geboorte van voorzitter Mao Tse-tung en De 2e verjaardag van de Internationale Communistische Liga

Plaats de grote rode vlag van het Marxisme-Leninisme-Maoïsme aan het
roer van de grote golven van strijd van de massa’s!

Ter gelegenheid van de 131e verjaardag van de geboorte van de grote voorzitter Mao Tse- tung en de 2e verjaardag van de oprichting van de Internationale Communistische Liga (ICL), sturen wij onze vlammende proletarische klassegroeten naar het internationale proletariaat en de volkeren en naties van de wereld. De arbeiders en volkeren van de wereld bestrijden en verzetten zich tegen de imperialistische plundering en agressieoorlogen en hun bloedige drang om de wereld te herverdelen. Het Palestijnse volk voedt met hun waardevolle bloed de heroïsche nationale bevrijdingsoorlog in Palestina tegen de imperialistische en zionistische agressors, en bleek een “vonk te zijn die een prairiebrand kan ontsteken”, door een impuls te geven aan de wereldwijde anti-imperialistische beweging. Wij geven uiting aan onze vaste toewijding aan de strijd voor de eenwording van de Internationale Communistische Beweging, die de ontwikkeling van de revolutionaire strijd dient, en onverbiddelijk het revisionisme bestrijdt als basis voor eenheid, waarbij we met name de nadruk leggen op die Marxistisch-Leninistisch-Maoïstische partijen die de strijd voor de Nieuwe Macht in de Volksoorlog en vormen zo een lichtend voorbeeld voor alle proletariërs en communisten van de wereld.

De politieke gebeurtenissen in de wereld sinds de oprichting van de Internationale Communistische Liga (ICL) hebben niet alleen de noodzaak van internationale eenwording benadrukt, maar hebben ook de gemeenschappelijke tactische en strategische bepalingen en politieke fundamenten in hun waarachtigheid en in veel gevallen ook in hun levendige vooruitziende blik bevestigd. “Sinds het begin van dit decennium verscherpt de crisis van het imperialisme en het bureaucratische kapitalisme zich nog meer in de hele wereld. Wanneer de ontbinding ervan zich verdiept, verscherpen alle tegenstellingen; wat een meer revolutionaire situatie in ongelijke ontwikkeling in de hele wereld genereert. De situatie wordt uitgedrukt door de grote activiteit van de massa’s, de explosiviteit ervan doet alle reactionairen en hun revisionistische lakeien beven. Het wordt overal uitgedrukt in grote explosies. De objectieve situatie ontmoet in snel tempo de subjectieve factor – voornamelijk het proces van de communistische partijen, als Marxistisch-Leninistisch-Maoïstische partijen van een nieuw type om nieuwe volksoorlogen te initiëren. Zo opent zich een nieuw moment, een periode van revoluties als onderdeel van deze nieuwe grote golf van de wereldwijde proletarische revolutie. Deze situatie bepaalt de taken, de strategie en de tactieken van de communistische partijen in de hele wereld.” (Gezamenlijke Verklaring van Fundamenten en Principes, december 2022) Onze strategie en tactieken, evenals de aanpak van alle problemen van de wereldsituatie, moeten afwijken van dit begrip van de wereldsituatie. Kortom, om te analyseren hoe de klassen van boven en die van onder elkaar tegenover elkaar staan, de twee strijdende polen die het bestaan van de zich ontwikkelende revolutionaire situatie bepalen, en zo meer dienen om breder de realiteit van de objectieve voorwaarden voor revolutie, de ontwikkeling van haar componenten en haar perspectieven te bewijzen.

De pogingen van het imperialisme om zijn eigen economische crisis op te lossen door de plundering en onderdrukking van de semi-kolonies en koloniën, evenals de arbeidersklasse en de volkeren te intensiveren – concentratie van landbezit gebaseerd op de verdrijving van de boeren, onteigening van de productie van kleine boeren, massale inflatie en werkloosheid, de-industrialisatie van hele regio’s, verplaatsing van fabrieken, renteverhogingen, gedwongen migratie, verscherping van collusie en strijd onder de imperialisten, het aanwakkeren van de revolutie en het enorm verergeren van de politieke crisis in een hele reeks landen. Ook grotere imperialistische landen zoals Duitsland, Frankrijk en zelfs de VS zelf, de belangrijkste imperialist op wereldniveau, worden steeds meer geconfronteerd met een situatie waarin ze niet langer kunnen blijven regeren zoals voorheen. De nieuwe president van de VS, Donald Trump, is een duidelijke uitdrukking van de noodzaak van het VS-imperialisme om te reageren op zijn crisis en de tendens tot zijn neergang, die zich momenteel vooral manifesteert in de zogenaamde “westerse imperialisten”, en drukt de poging uit van het Amerikaanse monopolie-kapitaal om zich politiek aan te passen aan de verandering in de mondiale machtsbalans, de uitbarstingen die plaatsvinden en de nationale verscherping van de klassentegenstelling.

Het VS-imperialisme moet aanpassingen doorvoeren om zijn strategische doelen van Oorlog en zijn daarom een lichtend voorbeeld voor alle proletariërs en communisten ter wereld. De politieke gebeurtenissen in de wereld sinds de oprichting van de Internationale Communistische Liga (ICL) hebben niet alleen de noodzaak van internationale eenwording benadrukt, maar hebben ook de gemeenschappelijke tactische en strategische bepalingen en politieke fundamenten in hun waarachtigheid en in veel gevallen ook in hun levendige vooruitziende blik bevestigd. “Sinds het begin van dit decennium verscherpt de crisis van het imperialisme en het bureaucratische kapitalisme zich nog meer in de hele wereld. Wanneer de ontbinding ervan zich verdiept, verscherpen alle tegenstellingen; wat een meer revolutionaire situatie in ongelijke ontwikkeling in de hele wereld genereert. De situatie wordt uitgedrukt door de grote activiteit van de massa’s, de explosiviteit ervan doet alle reactionairen en hun revisionistische lakeien beven. Het wordt overal uitgedrukt in grote explosies. De objectieve situatie ontmoet in snel tempo de subjectieve factor – voornamelijk het proces van de communistische partijen, als Marxistisch-Leninistisch-Maoïstische partijen van een nieuw type om nieuwe volksoorlogen te initiëren. Zo opent zich een nieuw moment, een periode van revoluties als onderdeel van deze nieuwe grote golf van de wereldwijde proletarische revolutie. Deze situatie bepaalt de taken, de strategie en de tactieken van de communistische partijen in de hele wereld.” (Gezamenlijke Verklaring van Fundamenten en Principes, december 2022) Onze strategie en tactieken, evenals de aanpak van alle problemen van de wereldsituatie, moeten afwijken van dit begrip van de wereldsituatie. Kortom, om te analyseren hoe de klassen van boven en die van onder elkaar tegenover elkaar staan, de twee strijdende polen die het bestaan van de zich ontwikkelende revolutionaire situatie bepalen, en zo meer dienen om breder de realiteit van de objectieve voorwaarden voor revolutie, de ontwikkeling van haar componenten en haar perspectieven te bewijzen. Machine Translated by Google massa’s roeren zich in golven, spontaan, maar steeds massaler en strijdlustiger. Er ontwikkelt zich een revolutionaire situatie in de hele wereld die zich uitbreidt in de ontwikkeling van de anti-imperialistische strijd en het volksprotest. De Russische imperialistische tegenstander omsingelen en het sociaal-imperialistische China inperken, aangezien de huidige pogingen tot interventies en oorlogsvoorbereidingen stenen zijn die op eigen benen vallen en die te maken krijgen met krachtig verzet en ook tegenoffensieven. Het resultaat van het imperialistische beleid, in samenspanning en strijd met de verschillende imperialisten, in de laatste twee jaar van oorlog in Oekraïne is een verdere nationale onderdrukking en onderwerping en een grote inspanning voor de verdere verdeling van het land, wat Zelensky voor de ogen van de massa’s opnieuw bewees een landverrader en lakei van het imperialisme te zijn. In het licht van het Marxisme-Leninisme-Maoïsme is de crisis van de steeds reactionairdere liberale democratie duidelijk, van al haar systeem van partijen en instellingen zijn ze steeds meer verdeeld, in de problemen om minimaal stabiele regeringen te vestigen, wat de weg opent voor fascisme. De klassen van bovenaf kunnen niet blijven regeren zoals voorheen. Tegelijkertijd laten de proletariërs, de arbeiders, de boeren en de onderdrukte middenklasse in grote, langdurige stakingen, demonstraties, opstanden en rebellies zien dat ze niet meer willen doorgaan zoals voorheen. De opstand van nationale bevrijdingsstrijd in de regio van het zogenaamde “Midden- Oosten”, met name in Palestina, brengt de plannen van de imperialisten in een lastig parket en moet worden begrepen als onderdeel van een krachtige schreeuw van de onderdrukte volkeren tegen de bloedige interventies en herverdelingsoorlogen van de imperialisten. De opstand van nieuwe strijd en oorlogen voor nationale bevrijding en soevereiniteit bevestigt dat de dominante tegenstelling in de huidige wereld die is tussen imperialisten en onderdrukte volkeren en naties, die ook de ontwikkelingen van de inter-imperialistische tegenstelling beïnvloedt en domineert, omdat de onderdrukte naties juist de oorlogsbuit zijn, en bewijst daarmee perfect dat alleen de proletarische revolutie de Wereldoorlog kan voorkomen, of dat de Wereldoorlog de proletarische revolutie voortbrengt. Aan de basis van dat alles staan de massa’s. De klassen van onderop kunnen niet eens meer leven zoals voorheen.

Communisten begrijpen dat zowel de strijd van de imperialisten voor herverdeling, die zich ontwikkelt te midden van strijd en collusie, als de ontwikkeling van de objectieve revolutionaire situaties, de wet van ongelijke ontwikkeling volgen: “De wet van ongelijke ontwikkeling in de periode van het imperialisme betekent de spasmodische ontwikkeling van sommige landen ten opzichte van andere, de snelle verdringing van de wereldmarkt van sommige landen door andere, periodieke herverdelingen van de reeds verdeelde wereld door militaire conflicten en catastrofale oorlogen, de toenemende diepgang en scherpte van de conflicten in het imperialistische kamp, …” (Stalin). Hier toont Stalin op briljante wijze het bankroet van verschillende burgerlijke en kleinburgerlijke theorieën over crisis, zoals we die vandaag de dag bijvoorbeeld aantreffen in de zogenaamde “meervoudige crisis” of de “permanente crisis”, die zelf telkens door de realiteit worden ontmaskerd. Ongetwijfeld bevindt de wereldwijde communistische beweging zich in een complex, maar gunstig moment van opkomst van verschillende tegenstrijdigheden,die worden ontketend in ongelijke ontwikkeling als “tijdelijke en dwingende oplossingen van de bestaande tegenstellingen” (Marx), waarbij het afhangt van de vraag of de communisten begrijpen hoe ze eerdere positieve prestaties kunnen consolideren en nieuwe subjectieve omstandigheden kunnen creëren die voldoen aan de eisen van het moment. Voorzitter Mao geeft de communisten belangrijke lessen over de relatie tussen de objectieve en de subjectieve krachten: “Hoewel de subjectieve krachten van de revolutie in China nu zwak zijn, zijn dat ook alle organisaties (…) van de reactionaire heersende klassen, (…) In China zal de revolutie ongetwijfeld sneller naar een hoogtij bewegen, want hoewel de subjectieve krachten van de revolutie op dit moment zwak zijn, zijn de krachten van de contrarevolutie ook relatief zwak.” Het feit dat de subjectieve krachten relatief zwak zijn, leert ons alleen dat het niet mogelijk is om snel te winnen, maar eerder deel voor deel en door sprongen. Degenen die zich neerleggen bij het treuren voor de ontberingen, voeden capitulationisme en liquidationisme, wat niets anders is dan revisionisme. Zij zijn de ware apologeten van het imperialisme. Revisionisme vertroebelt de klassenstrijd, richt zich op de vijand, op de actie van het imperialisme en niet op die van de massa’s. Voorzitter Mao leerde ons dat alles afhangt van het hebben van een juiste ideologische en politieke lijn en het volledig en bewust aannemen daarvan, om bereid te zijn de hoogste prijs te betalen. Bovendien vinden in periodes van ontwikkeling van de revolutionaire situatie de historische veranderingen die jaren of eeuwen vergen, plaats in dagen of weken. Ook Lenin benadrukte: “In de geschiedenis van revoluties komen tegenstrijdigheden aan het licht die decennia en eeuwen hebben gerijpt. Het leven wordt ongewoon bewogen. De massa’s, die altijd in de schaduw hebben gestaan, (…) Deze massa’s leveren heldhaftige inspanningen om de gelegenheid aan te grijpen en het hoofd te bieden aan de gigantische taken van wereldbelang die hun door de geschiedenis zijn opgelegd: en hoe groot individuele nederlagen ook mogen zijn, hoe vernietigend voor ons de rivieren van bloed en de duizenden slachtoffers ook mogen zijn, niets zal ooit in belang kunnen tippen aan deze directe training die de massa’s en de klassen (…)”

De ontwikkeling van nationale bevrijdingsstrijd wereldwijd, die zich momenteel geconcentreerd uit in het grote stormcentrum van het zogenaamde Midden-Oosten, laat zien dat de verdieping van de algemene crisis van het imperialisme ook meer revolutionaire situaties genereert in ongelijke ontwikkeling in verschillende landen. De heroïsche nationale bevrijdingsoorlog in Palestina, met als hoogtepunt de Al-Aqsa-vloed op 7 oktober, is een essentiële impuls voor de opleving van de strijd in de hele regio (zoals in Libanon), maar ook een belangrijke impuls voor de wereldwijde ontwikkeling van de anti-imperialistische beweging. Deze mijlpaal vertegenwoordigt een breekpunt in de wereldsituatie. Sindsdien verandert de wereldsituatie met buitengewone snelheid. De toenemende isolatie van het genocidale zionistische regime in Israël vertraagt en dwarsboomt gedeeltelijk de plannen van het Amerikaanse imperialisme, en intensiveert ook de oppositie van de massa’s in de Arabische staten, bureaucratisch-kapitalistische regimes in dienst van het imperialisme, en zet de imperialisten wereldwijd steeds meer onder druk. De verandering van het regime in Syrië werd door de imperialisten en hun verwante regionale lakeien naar voren gebracht, geleid en gesteund met interventie van hun troepen, met als doel een balkanisatie In dit licht van de nieuwe mondiale situatie, de toenemende rijping van gunstige omstandigheden en ook revolutionaire situaties, moet ook de wereldwijde betekenis van de Marxistisch-Leninistische-Maoïstische partijen, en met name de door hen geleide volksoorlogen, worden begrepen, evenals het belang van hun steun en propaganda, zoals we ook benadrukten in de Gezamenlijke Verklaring van Fundamenten en Principes: “Wij bevestigen dat de ware nationale zelfbeschikking alleen kan worden bereikt door een revolutie van een nieuwe democratie of socialistische revolutie, afhankelijk van het geval, waarvoor het noodzakelijk is om communistische partijen van een nieuw type te vormen of te hervormen, Marxistisch-Leninistisch-Maoïstische partijen die in staat zijn om de revolutie tot het einde toe te leiden.”

De volksoorlogen in India, Peru, Turkije en de Filipijnen houden niet alleen stand en ontwikkelen zich te midden van complexe situaties van omsingeling en contrarevolutionaire offensieven. Tegelijkertijd vormen ze de as van de Proletarische Wereldrevolutie, waaruit niet alleen de strategische overwegingen van de Proletarische Wereldrevolutie kunnen worden afgeleid, maar die ook voorbeelden zijn van de superioriteit en de waarheidsinhoud van het proletarische wereldbeeld. De belangrijke ontwikkelingen van de revolutionaire beweging in Brazilië, het meest bevolkte land in Zuid-Amerika, moeten worden gezien als een belangrijke nieuwe bijdrage. De massaprotesten en opstanden van het volk, voornamelijk de arme en landloze boeren, smelten samen met de leiding van een Marxistisch-Leninistisch-Maoïstische Partij en nemen steeds meer de vorm aan van een agrarische revolutie als onderdeel van de nieuwe democratische revolutie. Deze ontwikkeling versterkt niet alleen ons vurige proletarische optimisme, maar bevestigt ook op een uitstekende manier de basiswetten van het marxisme dat waar de revolutionaire theorie zich verenigt met de massa’s, het een materiële kracht wordt, en daarom willen we wijzen op het belang van de consolidatie en ontwikkeling van subjectieve krachten als proletarische organisaties en partijen, vooral in de huidige situatie van de grillige ontwikkeling van de wereldsituatie: “Het was omdat het niet elke revolutionaire situatie is die aanleiding geeft tot een revolutie; revolutie ontstaat alleen uit een situatie waarin de bovengenoemde objectieve veranderingen gepaard gaan met een subjectieve verandering, namelijk het vermogen van de revolutionaire klasse om revolutionaire massa-actie te ondernemen (…)” (Lenin)

Te midden van een wereldsituatie die gekenmerkt wordt door drastische ontwikkelingen en omwentelingen, willen we de 131e verjaardag van voorzitter Mao Tse-tung vieren en herdenken door de energieke verdere ontwikkeling van de campagne voor het Marxisme-Leninisme-Maoïsme, de nieuwe, derde en hogere fase van de proletarische ideologie. We moeten de campagne voor het Maoïsme begrijpen als onderdeel van de strijd voor de hereniging van de wereldwijde communistische beweging, die op dit moment met name tot uitdrukking komt in drie fundamentele punten van eenheid: “1) Maoïsme, 2) De strijd tegen het revisionisme, en 3) De proletarische wereldrevolutie”. De Verklaring van politieke principes definieerde de oprichting van de ICL als een “stap om ons te herenigen en de verspreiding in de internationale communistische beweging te overwinnen (…), en een nieuwe fase van de georganiseerde strijd voor de heroprichting van de communistische internationale onder het bevel en de leiding van het Maoïsme werd geopend”. Twee jaar geleden werd de oprichting van een nieuwe internationale organisatie van het proletariaat besloten op de Verenigde Internationale Maoïstische Conferentie. Deze gebeurtenis markeerde een keerpunt in de strijd voor de hereniging van communisten op wereldniveau, maakte een systematische coördinatie van de 15 aangesloten partijen en organisaties mogelijk, gebaseerd op het proletarische principe van democratisch centralisme en bevestigde zo ook de strijd tegen de ideologische, politieke en organisatorische fragmentatie van de wereldcommunistische beweging als een essentieel criterium voor de ontwikkeling van de wereldproletarische revolutie, zoals de titanen en klassiekers van het proletariaat ons in grote lessen lieten zien en leerden. De afgelopen twee jaar zijn belangrijke eerste stappen gezet in de richting van de vervulling van deze taak, vooral in termen van toenemende consolidatie, die tegelijkertijd moet worden gebruikt als basis om verdere ontwikkeling mogelijk te maken. Elke nieuwe ontwikkeling is gebaseerd op de consolidatie van de vorige, en nieuwe taken vereisen de ontwikkeling van geschikte subjectieve voorwaarden om ze onder de knie te krijgen. De Internationale Communistische Liga is een instrument voor de hereniging en wederoprichting van de Communistische Internationale om imperialisme, revisionisme en alle reactie te bestrijden. Het is daarom noodzakelijk om de taken en mogelijkheden op de huidige situatie op zich te nemen en te ontwikkelen door de toepassing van een twee-lijnensstrijd die, bewust en eerlijk toegepast, onze krachten en hun capaciteiten zal smeden en ontwikkelen te midden van klassenstrijd en twee-lijnenstrijd. We verwelkomen en groeten daarom ook van harte alle bijdragen, coördinatie en gemeenschappelijke activiteiten van de communistische partijen en organisaties binnen en buiten de ICL, die de toenemende vitaliteit en activiteit van de communisten op internationaal niveau bewijzen en dienen om onze rol als communisten in het huidige moment te vervullen. Onze onmiddellijke taak is om het groeiende volksprotest te ontwikkelen, om de brede en diepe massa’s te mobiliseren, politiseren en organiseren in de strijd tegen imperialisme en alle reactie, waarbij we onafscheidelijk revisionisme en alle opportunisme bestrijden.

Om de klassenstrijd van echte Marxistisch-Leninistisch-Maoïstische communistische partijen te smeden en een revolutie uit te voeren. Voorzitter Mao zelf hechtte veel belang aan de strijd tegen het revisionisme – voornamelijk het moderne revisionisme – en ontwikkelde zo de Internationale Communistische Beweging. Ook vandaag, na een hele periode van relatieve revisionistische overheersing in veel landen, beschouwen wij het als een essentiële taak en plicht van de communisten, met name van de internationale communistische organisatie, de ICL, om de strijd tegen het revisionisme te leiden en te bevorderen.

In onze oprichtingsverklaring benadrukten we: “Voorzitter Mao vertelde ons: de geschiedenis van de Internationale Communistische Beweging laat ons zien dat proletarische eenheid wordt geconsolideerd en ontwikkeld in de strijd tegen opportunisme, revisionisme en divisionisme.” De communisten moeten zichzelf in de eerste rijen van de gevechten plaatsen en zich zonder angst in de strijd storten. Het proletariaat heeft een stralende toekomst. Imperialisme is duisternis, honger, ellende, genocide, uitbuiting en onderdrukking. Onze plicht als communistische partijen is om het te verslaan, de reactie van de aardbodem weg te vagen met revolutionair geweld.

VIER DE 131DE GEBOORTDAG VAN VOORZITTER MOA-TSE-TUNG DOOR VERSTERKING VAN DE STRIJD VOOR MARXISME-LENINISME-MAOÏSME!

LANG LEVE DE STRIJD VOOR DE HERENIGING VAN DE INTERNATIONALE
COMMUNISTISCHE BEWEGING – LANG LEVE DE INTERNATIONALE
COMMUNISTISCHE LIGA!

LANG LEVE DE HEROÏSCHE PALESTIJNSE NATIONALE BEVRIJDINGSSTRIJD EN DE STRIJD VOOR NATIONALE BEVRIJDING VAN DE ONDERDRUKTE NATIES!

LANG LEVE DE INTERNATIONALE COMMUNISTISCHE BEWEGING EN DE VOLKSOORLOGEN GEVOERD DOOR DE MARXISTISCHE-LENINISTISCHE-MAOÏSTISCHE PARTIJEN!

WEG MET REVISIONISME!

LEVE DE PROLETARISCHE WERELDREVOLUTIE!

Internationale Communistische Liga

December 2024